ورود في الآيات

عرض من 1376 إلى 1380 من أصل 1390
كلمة السورة رقم الآية
يَكُونَا La vache, La génisse 282 O les croyants! Quand vous contractez une dette à échéance déterminée, mettez-la en écrit; et qu'un scribe l'écrive, entre vous, en toute justice; un scribe n'a pas à refuser d'écrire selon ce qu'Allah lui a enseigné; qu'il écrive donc, et que dicte le débiteur: qu'il craigne Allah son Seigneur, et se garde d'en rien diminuer. Si le débiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-même, que son représentant dicte alors en toute justice. Faites-en témoigner par deux témoins d'entre vos hommes; et à défaut de deux hommes, un homme et deux femmes d'entre ceux que vous agréez comme témoins, en sorte que si l'une d'elles s'égare, l'autre puisse lui rappeler. Et que les témoins ne refusent pas quand ils sont appelés. Ne vous lassez pas d'écrire la dette, ainsi que son terme, qu'elle soit petite ou grande: c'est plus équitable auprès d'Allah, et plus droit pour le témoignage, et plus susceptible d'écarter les doutes. Mais s'il s'agit d'une marchandise présente que vous négociez entre vous: dans ce cas, il n'y a pas de péché à ne pas l'écrire. Mais prenez des témoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu'on ne fasse aucun tort à aucun scribe ni à aucun témoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversité en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient.
يَكُونُوا۟ Les groupes, Par vagues 47 Si les injustes possédaient tout ce qui se trouve sur la terre, - et autant encore -, ils l'offriraient comme rançon pour échapper au pire châtiment le Jour de la Résurrection; et leur apparaîtra, de la part d'Allah, ce qu'ils n'avaient jamais imaginé;
يَكُونُوٓا۟ Mohammed 38 Vous voilà appelés à faire des dépenses dans le chemin d'Allah. Certains parmi vous se montrent avares. Quiconque cependant est avare, l'est à son détriment. Allah est le Suffisant à Soi-même alors que vous êtes les besogneux. Et si vous vous détournez, Il vous remplacera par un peuple autre que vous, et ils ne seront pas comme vous.
يَكُونُوا۟ Les appartements privés 11 O vous qui avez cru! Qu'un groupe ne se raille pas d'un autre groupe: ceux-ci sont peut-être meilleurs qu'eux. Et que des femmes ne se raillent pas d'autres femmes: celles-ci sont peut-être meilleures qu'elles. Ne vous dénigrez pas et ne vous lancez pas mutuellement des sobriquets (injurieux). Quel vilain mot que «perversion» lorsqu'on a déjà la foi. Et quiconque ne se repent pas... Ceux-là sont les injustes.
يَكُونُوا۟ Le fer 16 Le moment n'est-il pas venu pour ceux qui ont cru, que leurs cœurs s'humilient à l'évocation d'Allah et devant ce qui est descendu de la vérité [le Coran]? Et de ne point être pareils à ceux qui ont reçu le Livre avant eux. Ceux-ci trouvèrent le temps assez long et leurs cœurs s'endurcirent, et beaucoup d'entre eux sont pervers.

كَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَا (ك و ن – كَانَ), كَانَا (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), كَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَّكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), كُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كَانَ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُم (ك و ن – كَانَ), كَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كُن (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), لِّتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنتَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنْ (ك و ن – كَانَ), كُنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَا (ك و ن – كَانَ), تَكُن (ك و ن – كَانَ), وَلْتَكُن (ك و ن – كَانَ), لَكَانَ (ك و ن – كَانَ), يَكُن (ك و ن – كَانَ), مَّكَانَ (ك و ن – مَّكَان), يَكُنِ (ك و ن – كَانَ), تَكُ (ك و ن – كَانَ), أَكُن (ك و ن – كَانَ), تَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), كُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنَّا (ك و ن – كَانَ), تَكُنْ (ك و ن – كَانَ), فَلْيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), نَكُن (ك و ن – كَانَ), كَانَتَا (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), مَّكَانًا (ك و ن – مَّكَان), فَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), لَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَلِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَأَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), مَكَانَتِكُمْ (ك و ن – مَكَانَت), لَكُنَّآ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَا (ك و ن – كَانَ), مَكَانَ (ك و ن – مَّكَان), نَّكُونَ (ك و ن – كَانَ), مَكَانَهُۥ (ك و ن – مَّكَان), وَكُن (ك و ن – كَانَ), وَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), فَكَانَ (ك و ن – كَانَ), لَّنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكَانَ (ك و ن – كَانَ), مَكَانٍ (ك و ن – مَّكَان), مَكَانَكُمْ (ك و ن – مَّكَان), وَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتَ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتِ (ك و ن – كَانَ), وَلَيَكُونًا (ك و ن – كَانَ), وَأَكُن (ك و ن – كَانَ), مَكَانَهُۥٓ (ك و ن – مَّكَان), فَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), فَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), أَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتِ (ك و ن – كَانَ), مَكَانًا (ك و ن – مَّكَان), أَكُ (ك و ن – كَانَ), لِّيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُونِى (ك و ن – كَانَ), كَانَت (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), مَّكَانٍۭ (ك و ن – مَّكَان), كُنَّآ (ك و ن – كَانَ), فَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُن (ك و ن – كَانَ), كُنتُنَّ (ك و ن – كَانَ), لَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), مَّكَانٍ (ك و ن – مَّكَان), لِيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَّيَكُونُنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), مَكَانَتِهِمْ (ك و ن – مَكَانَت), لَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَأَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَلَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَا (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنَّ (ك و ن – كَانَ), كُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كَانَتِ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), سَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), نَكُ (ك و ن – كَانَ)